Welke verschillende soorten rododendrons zijn er?

Winterhard

Winterharde rododendrons kunnen overleven in koude klimaten en vorst (ze verdragen de winter in noordelijke streken goed). Dankzij het sterke wortelstelsel en de stevige bladeren kan de plant zware omstandigheden weerstaan. Maar een goede verzorging, waarbij u de planten goed beschermt tegen de wind en ze regelmatig bemest en water geeft, kan de winterhardheid aanzienlijk vergroten.

Den Haag

Vertegenwoordigd door een groep hybriden die zijn ontstaan door het kruisen van verschillende soorten. De plant werd in 1974 in Finland gekweekt, maar wordt nu in veel landen over de hele wereld gekweekt. De plant kan op verschillende breedtegraden groeien, maar geeft de voorkeur aan een gematigd klimaat met koele zomers en milde winters. Het wordt beschouwd als een winterharde vari?teit die temperaturen tot -20°C kan verdragen. Overwintert zonder beschutting.

Rhododendron ‘Den Haag’ is een snelgroeiende struik tot 1,5 meter hoog en 1,2 meter breed. De plant heeft een dichte kroon met donkergroene, tot 15 cm lange bladeren aan de basis en veel sterke wortels (het wortelstelsel is krachtig).

Tijdens de bloeiperiode, die halverwege de lente begint en in juni eindigt, verschijnen er grote paarsroze bloemen met rode vlekken op de bloemblaadjes (op de foto). Ze hebben de vorm van een nette trechter met golvende randen en staan verzameld in grote bloeiwijzen.

De Haagse rododendron wordt geplant in zure, losse grond. De struik verdraagt geen felle lentezon. Zet hem daarom op een plek met halfschaduw of schaduw. Ondanks de kleine hoeveelheid licht bloeit hij goed.

Universiteit van Helsinki

Dit is een hybride vari?teit, gekweekt in 1974 in Finland en vernoemd ter ere van het 350-jarig bestaan van de gelijknamige universiteit. Geeft de voorkeur aan een gematigd klimaat en groeit goed in USDA-zones 4-7 met minimumtemperaturen in de winter van -34…-12°C. Het is echter ook bestand tegen strengere vorst, typisch voor USDA 3 (kan de strengste winters doorstaan). Daarom is de plant geschikt voor aanplant in koude klimaten.

De plant is een struik die tot 1,7 m hoog wordt. De struik is dicht bedekt met bladeren, de kroonspanwijdte bedraagt ongeveer 1,5 m. Het heeft een sterk wortelstelsel. De bloei begint begin juni. Er vormen zich grote paarsroze knoppen (zie afbeelding) met een aangename geur. Op het bovenste deel van de bloemblaadjes zitten rode stippen. De bloemen worden verzameld in weelderige bloeiwijzen met een diameter tot 15 cm.

Deze vari?teit geeft de voorkeur aan zure grond met een pH-waarde van 4,5-6,5. De plant verdraagt een hoge luchtvochtigheid goed, maar houdt niet van direct zonlicht. Groeit beter in halfschaduw of met regelmatige veranderingen in de verlichting. Houdt van turfbemesting. Het is essentieel om in de herfst te snoeien.

Rhododendron ‘Catewbinsky grandiflorum’

Een snelgroeiende, groenblijvende struik, gekweekt halverwege de 19e eeuw in de VS. Het is een van de eerste vari?teiten die naar Europa werd gebracht. De plant verdraagt koude winters in gematigde breedtegraden goed.

De struik is groot en spreidt zich uit: hij bereikt een hoogte van 3-4 m en een breedte van 5 m. De plant heeft een dichte kroon, gevormd door elliptische, groene bladeren van ongeveer 8 cm lang. De bloei begint in mei: gelijktijdig met de jonge bladeren verschijnen er trechtervormige bloemen aan de struik, die lila van kleur zijn en feloranje insluitsels (strepen) in het midden hebben (op de foto). De bloemen worden verzameld in bloeiwijzen van 12-15 stuks. Combineert met alle aanplantingen.

Voor een succesvolle teelt van de rododendron “Katevbinsky grandiflorum” is het raadzaam een plek te kiezen met een halfschaduw- of schaduwrijk microklimaat, beschermd tegen direct zonlicht en tocht. De grond moet zuur, vruchtbaar en goed gedraineerd zijn. De plant heeft regelmatig water en bemesting met turf nodig, vooral tijdens de periode van uitbundige bloei. Snoeien is een must.

Rhododendron ‘Carolinian PJM Elite’

Gekweekt eind jaren 80. in de Verenigde Staten en kreeg zijn naam ter ere van de beroemde Amerikaanse fokker Peter J. Mezitt. Het is een van de meest winterharde soorten en kan temperaturen tot -29°C verdragen. Hierdoor is de plant geschikt voor de teelt in de meeste regio’s met een gematigd tot koud klimaat. De plant heeft een zeer heldere, expressieve uitstraling, waaraan hij populaire namen heeft gekregen: alpenroos, wilde rozemarijn, bergdoornappel.

De plant kan een hoogte en breedte van maximaal 1 m bereiken. De kroon is dicht en dik en bestaat uit grote, elliptische bladeren. In eerste instantie hebben ze een chocoladekleur, naarmate ze zich ontwikkelen worden ze donkergroen en in de herfst krijgen ze een bronzen laagje (zie foto). De bloei begint in de late lente en duurt een maand (eindigt in juni). De bloemen kunnen verschillende tinten hebben: van lavendel tot donkerroze. Combineert met alle aanplantingen.

Zoals de meeste soorten geplant moet de rhododendron “Carolina PJM Elite” het beste in zure en losse grond staan. De plant verdraagt geen droogte en heeft regelmatig water nodig, maar mag ook niet te veel water krijgen. Geeft de voorkeur aan bemesting met bijvoorbeeld turf.

Groenblijvend

Groenblijvende rododendrons behouden het hele jaar door hun bladeren, wat hun populariteit in landschapsontwerpen bepaalt (ze worden geplant in tuinen bij huizen). Over het algemeen zijn ze bestand tegen droogte en schaduw. Bij een goede verzorging bloeien ze jaarlijks en worden bedekt met een dikke kap van felgekleurde bloemen.

Lipnice

Lipnice, een vertegenwoordiger van de groenblijvende rododendrons, werd in de jaren 70 gekweekt door de Tsjechische kweker Jan V. Blecha. Verkregen door kruising van verschillende soorten, waaronder Rhododendron racemosum, Rhododendron mucronulatum en Rhododendron dauricum. Behoort tot de Lepidote-groep van kleinbladige rododendrons.

De hoogte van de struik is niet hoger dan 1,5 m, de takken zijn dicht bedekt met bladeren. Het heeft veel sterke wortels. Tijdens de bloeiperiode verschijnen er donkerpaarse knoppen op de jonge scheuten (zie afbeelding), die snel in bloei komen en een aangename geur afgeven. De plant is compatibel met alle beplantingen.

Karens

De vertegenwoordiger van de groenblijvende rododendrons “Karens” werd in 1979 gekweekt door de Amerikaanse kweker R. Amstutz. Dit is een hybride die is ontstaan door kruising van de soorten Catawbiense en Maximum.

Rhododendron “Karens” onderscheidt zich door de aanwezigheid van zeer sterke wortels en grote bloemen (op de foto), die roze, rood of wit kunnen zijn, evenals een kroon met kleine bladeren en een compacte struikvorm. Het is een populaire plant voor het cre?ren van hagen en wordt gebruikt in landschapsontwerp om felle accenten in tuinen te cre?ren. Door verschillende tinten te kiezen, kun je de struiken in strepen afwisselen. Om de plant goed te laten groeien in de tuin, is het noodzakelijk om de verzorgingsregels strikt op te volgen.

Marcel Menard

Deze groenblijvende vari?teit werd in de jaren 1880 gekweekt door de Franse kweker J. Julien. Verkregen door kruising van de soorten Rhododendroncatawbiense en Rhododendronarboreum. Behoort tot de groep van grootbladige rododendrons.

Het is een grootbladige, groenblijvende struik (op de foto), die een hoogte van 3 m en een breedte van 2,5 m kan bereiken. Het heeft veel sterke wortels. De bladeren zijn groot, donkergroen en ovaal van vorm. De bloemen zijn vrij groot, ongeveer 10 cm in diameter. Ze kunnen roze, rood of wit zijn, met donkere vlekken op de bovenkant van de bloemblaadjes.

De groenblijvende Marcel Menard bloeit in de late lente en blijft bloeien tot de vroege zomer. Combineert met alle beplantingen in de tuin (of elders).

Erato

Deze vertegenwoordiger van de groenblijvende rododendrons verscheen in 1837 als resultaat van langdurig werk van Belgische kwekers. Verkregen door het kruisen van Rhododendron Maximum en Rhododendron Catawbiense. De naam is afkomstig van de oude Griekse muze van de po?zie, Erato.

De groenblijvende struik is vrij hoog, hij kan tot 1,4 m hoog worden. Rhododendron “Erato” onderscheidt zich door vele sterke wortels, grote wijnkleurige bloemen; Op elk bloemblaadje zit een donkerrode vlek. Combineert met alle aanplantingen, overal op de locatie.

Bladverliezend

Bladverliezende rododendrons verliezen hun bladeren in de winter. Hun populariteit danken ze vooral aan hun decoratieve eigenschappen: prachtige bloei en felle herfstkleuren. Dergelijke planten zijn beter bestand tegen vorst dan groenblijvende soorten.

Mandarin Lights

De bladverliezende rododendron “Mandarin Lights” werd in 1955 gekweekt door de Amerikaanse kweker G. Davis. Hij dankt zijn naam aan de feloranje bloemen en het lichtgroene blad (op de foto). De struik is vrij compact. Deze vari?teit is nog steeds populair bij tuinders vanwege de hoge decoratieve waarde en de resistentie tegen ziekten en plagen.

Om de plant goed te laten groeien, is het noodzakelijk om de verzorgingsregels strikt op te volgen (keuze van de locatie, plantdata, water geven, snoeien, enz.). De bladverliezende struik houdt van zure grond; op andere plaatsen zal hij zich slecht ontwikkelen of afsterven.

Azalea Vasea

Deze vari?teit werd in 1935 gekweekt door de Amerikaan F. Gumbel. Vernoemd ter ere van W.M. Vazei, een botanicus die de flora van de zuidoostelijke staten van de Verenigde Staten bestudeerde, waar deze plant groeit. Azalea ‘Vazeya’ heeft grote, felroze bloemen en glanzend groen blad. Het is een van de populairste azaleasoorten vanwege zijn schoonheid en weerstand tegen ziekten en plagen. Geeft de voorkeur aan zure grond.

Oxydol

De bladverliezende rododendron Oxydol werd halverwege de 20e eeuw gekweekt door de Amerikaanse kweker G. Davis. Hij was een van de bekendste rododendronkwekers in de Verenigde Staten. De vari?teit ontleent zijn naam aan de witte bloemen met helderrode vlekken op de randen van de bloemblaadjes, die doen denken aan Oxydol-verfvlekken. Geeft de voorkeur aan zure grond.

Yedoensky F. Pukhansky

Dit is een hybride vari?teit die in de jaren 70 is gekweekt door de Japanse kweker Hiroshi Takahashi. Deze soort is ontstaan door het kruisen van de rododendrons “Edoensky” en “Pukhkhansky”. De struik groeit in veel landen, waaronder Japan, China, Korea en Rusland. In Rusland is deze rododendronsoort te zien in de N.N. Botanische tuin. Alexandrov in Moskou, evenals in andere botanische tuinen en parken.

Vari?teiten op kleur

Er zijn soorten rododendrons met bloemen in verschillende tinten, waaronder wit, geel, oranje, roze, rood, paars en zelfs blauw. Soms heeft de knop een bonte kleur.

Rood

Rode rododendrons zijn een van de populairste vari?teiten van de plant. Ze trekken de aandacht met grote, expressieve bloemen in felle of donkere tinten. Zeer populair onder tuinders, omdat de bloemen uit de bloemknoppen vooral in het voorjaar of de vroege zomer (in juni) beginnen te bloeien. Ze worden ook vaak verkozen door liefhebbers van de Japanse cultuur, aangezien de kleur rood veel symbolische betekenissen heeft in de Japanse cultuur en aanwezig is op verschillende kunstwerken: schilderijen, kimono’s, enz.

Rode rododendrons bestaan in vele vari?teiten, waardoor het gemakkelijk is om een plant te selecteren die past bij de groeiomstandigheden en esthetische voorkeuren van de tuinier. De populairste vari?teiten zijn de volgende:

Nova Zembla

Dit ras werd in de jaren 60 gekweekt. komt in Nederland voor en is een kruising van verschillende soorten rododendron. Kan in de meeste regio’s van Rusland gekweekt worden, maar in het noorden zul je een schuilplaats voor de winter moeten cre?ren.

Rhododendron Nova Zembla is een struik met een dichte, ronde kroon. De struik bereikt een hoogte van 2 m. De bladeren zijn groot, donkergroen en elliptisch van vorm. De bloemen hebben een prachtig robijnrode kleur met een zwarte vlek op het bovenste bloemblaadje. Verzameld in weelderige bloeiwijzen.

Balalaika

De Balalaika-vari?teit behoort tot de langzaam groeiende, lage struiken. Groeit goed in gematigde en koude klimaten. De populariteit onder tuinders is te danken aan de compactheid van de struik, het prachtige blad en de overvloedige, elegante bloei.

De groei (hoogte) van de struik is slechts 60 cm. De kroon is echter dik en dicht en bestaat uit eenvoudige bladeren met donkergroene tinten. De bloeiperiode valt in het late voorjaar en de vroege zomer (juni). De bloemen hebben een felle oranje-rode kleur en verkleuren naar roodroze aan de randen van de bloemblaadjes. In het midden van elke bloeiende knop zit een oranjegele vlek.

Geel

Gele rododendrons zijn zeldzame soorten. Ze groeien vooral in de noordelijke streken van Amerika en Azi?, en in sommige delen van Europa. De meeste soorten zijn gevoelig voor droogte en lage temperaturen en geven de voorkeur aan schaduw en vruchtbare grond met een goed drainagesysteem. Tot de populairste gele rododendrons behoren:

Lemon Dream

Deze vari?teit werd in 1985 gekweekt door de Amerikaanse kweker G. Dale uit Oregon. Hij verkreeg deze vari?teit door het kruisen van de rododendrons Goldfort en Lem’s Cameo.

De struik wordt normaal gesproken niet hoger dan 1,5 m. De boom heeft een dichte, uitwaaierende kroon tot 1,2 m breed, gevormd door groene, elliptische bladeren. De bloemen van de plant zijn erg mooi, ze hebben een trechtervorm en een expressieve lichtgele kleur.

Yellow Hammer

Deze vari?teit werd in de jaren 70 in Groot-Brittanni? gekweekt. fokker D. Hope. Verkregen door het kruisen van de rododendrons Goldsworth Yellow en Fabia. Rhododendron Yellow Hammer werd snel populair vanwege zijn grote gele bloemen en compacte struikgrootte. Tegenwoordig is deze vari?teit te vinden in veel tuinen en parken over de hele wereld.

Dit is een struik van ongeveer 1,5 m hoog met een breed uitwaaierende, donkergroene kroon. De bloei is zeer mooi: in mei verschijnen er lichtgele buisvormige knoppen aan de scheuten.

Koele tinten

In deze categorie vallen rododendrons in koele tinten: van blauw tot paars. Het zijn zeldzame en ongewone bloemen die elke tuin kunnen versieren. Ze zijn echter vaak moeilijk te kweken: ze moeten in zure grond worden geplant, een strikt bepaalde luchtvochtigheid aanhouden en ze beschermen tegen fel licht. De populairste planten in deze categorie zijn:

Maggie

Dit is een hybride vari?teit van de Amerikaanse veredelaar G. Davis, gekweekt in de jaren 50. De plant groeit in veel landen, waaronder de Verenigde Staten, Groot-Brittanni?, Canada en andere landen met een gematigd klimaat. Rhododendron ‘Maggie’ behoort niet tot de populairste rododendronsoorten in Rusland, maar is wel te vinden in sommige botanische tuinen en priv?tuinen. Geeft de voorkeur aan zure grond.

Moerheim

Rhododendron Moerheim is een hybride vari?teit die in de jaren dertig werd gekweekt door de Nederlandse veredelaar J. Mulder. Groeit goed in gematigde klimaten. In Rusland kan de plant in tuinen en parken worden gekweekt, maar daarvoor moeten bepaalde omstandigheden worden gecre?erd. Deze rododendronsoort moet namelijk in zure grond worden geplant en de omstandigheden moeten kenmerkend zijn voor een gematigd klimaat.

Soorten naar grootte

Rododendrons kunnen verschillende groottes hebben: van dwerg tot gigantisch. De groei hangt af van de soort en de groeiomstandigheden. Kleine soorten kunnen een hoogte van slechts 30-40 cm bereiken, grote soorten tot 10 m. De meeste soorten die in tuinen worden gekweekt, zijn 1 tot 3 m hoog en breed.

De grootste

Rhododendrons uit deze groep onderscheiden zich door de grote omvang van de struiken en bloemen. Sommige soorten kunnen wel 10 m hoog worden en de bloemen zijn wel 30 cm groot. Tot de grootste vari?teiten behoren:

Reuzenrododendron

Deze rododendron groeit in de bergachtige gebieden van Bhutan en China, op hoogtes van 2400 tot 4800 m. Het wordt beschouwd als een van de grootste planten van het geslacht en is een symbool van de Himalaya.

De hoogte van de boom (struik) kan 30 m bereiken, heeft een dichte kroon met donkergroene bladeren. De bloeiperiode valt aan het einde van de lente (mei-juni). Gedurende deze periode bloeien er knoppen op de takken van de bomen in de kleuren wit, roze en rood. De bloemen zijn zeer groot en bereiken een diameter van 30 cm. Geeft de voorkeur aan zure grond.

Pontische Rhododendron

Deze soort is al bekend sinds de 18e eeuw, toen hij voor het eerst werd beschreven door de Zweedse botanicus K. Linnaeus. Rhododendron ‘Ponticus’ groeit in de bergachtige gebieden van de Kaukasus, de Balkan en Turkije. In zijn natuurlijke omgeving komt de boom voor in bossen, op berghellingen en rotsachtige gebieden.

De hoogte van de boom bereikt meestal 5 m, in zeldzame gevallen 8 m. De plant heeft een dichte kroon en donkergroene bladeren, waarvan de lengte maximaal 25 cm kan bedragen. De bloemen zijn groot (ongeveer 6 cm in diameter) en hebben verschillende tinten: paars, roze of wit. De bloei begint in april en gaat door tot juni.

Gibraltar

Deze hybride vari?teit werd eind jaren zeventig gekweekt. door Amerikaanse fokkers. Groeit het beste in USDA-zones 6-9 en verdraagt temperaturen tot -23°C en lichte vorst (anders heeft de plant bescherming nodig). Deze plant is erg populair bij bloemenkwekers in de zuidelijke streken vanwege de prachtige dichte kroon en de overvloedige bloei. Met goede verzorging groeien zulke rododendrons goed.

De hoogte van de plant kan 2 m bereiken. De kroon is breed uitlopend en dicht bedekt met bladeren. Tijdens de bloeiperiode die in mei begint, bloeien er grote klokvormige bloemen uit de knoppen van jonge scheuten. Meestal is hun diameter niet groter dan 8 cm. Ze hebben een felle oranje-rode kleur. Houdt van zure grond.

De kleinste

Onder de rododendrons bevinden zich laaggroeiende soorten, die zich onderscheiden door de kleine omvang van hun struiken en bloemen. Sommige soorten kunnen minder dan 1 m hoog worden en de bloemen zijn minder dan 3 cm groot. Deze omvatten:

Rhododendron Chonoski

Deze laaggroeiende soort werd voor het eerst beschreven in 1871 door de Russische onderzoeker K.I. Maksimovitsj. De plant groeit op de Koerilen-eilanden, voornamelijk op berghellingen.

De hoogte van de struik is niet meer dan 1,2 m. De vertakte plant heeft een dichte kroon die gevormd wordt door vele kleine, donkergroene blaadjes, bezaaid met roestkleurige haartjes. De plant begint te bloeien in juli, waarbij de knoppen met witte bloemblaadjes opengaan. De bloemen zijn klein en niet groter dan 1 cm in diameter.

Rhododendron Kamtsjatka

Dit is een van de oudste soorten, die al sinds 1784 in cultuur wordt gebracht. In de natuurlijke omgeving komt de plant veel voor op het schiereiland Kamtsjatka, het eiland Sachalin en de kraj Chabarovsk. De plant wordt veel gebruikt in landschapsontwerp en wordt vaak geplant in rotstuinen en moestuinen. Hij is winterhard.

Het is een kleine, bladverliezende struik waarvan de hoogte niet meer dan 35 cm bedraagt. Er bestaan exemplaren die slechts 4 cm groot zijn. De bloei begint in mei. Op dit moment worden er knoppen in verschillende tinten op de scheuten gevormd: wit, roze, rood.

Rhododendron Kermesina

Deze soort werd voor het eerst beschreven in het midden van de 18e eeuw. door de beroemde Zweedse natuuronderzoeker K. Linnaeus. Hij groeit in de bergachtige gebieden van Zuid-Azi?, waaronder de Himalaya en Tibet.

Meestal is de hoogte van de struik niet groter dan 60-80 cm. De plant heeft een dichte kroon die gevormd wordt door kleine, donkergroene winterblaadjes. De bloei begint in mei-juni: op de jonge scheuten bloeien talrijke kleine bloemen in robijnrode, soms roze en witte tinten.

Welke soorten zijn geschikt voor welke regio’s?

Voor noordelijke regio’s, waar de winters koud en lang zijn, zijn rododendronsoorten met een hoge winterhardheid geschikt. Enkele van deze vari?teiten zijn:

PJM Regal

PJM Compacta

Rododendrons komen vooral voor in noordelijke streken waar het klimaat koel is en de grond zuur. Er zijn echter verschillende soorten die kunnen overleven in zuidelijke streken met een warmer klimaat. Voorbeelden van dergelijke planten zijn:

Lee’s Dark Purple

Girard’s Rose

Voor de regio’s Siberi? en Oeral zijn vari?teiten geschikt die koude winters en korte zomerperiodes verdragen. Voorbeelden hiervan zijn:

Golden Torch

Roseum Elegans

Japanse rododendron

Rododendronsoorten die kunnen overleven in een gematigd klimaat en minder zure grond zijn geschikt voor de centrale regio van Rusland. Als voorbeeld kunnen we verschillende soorten noemen (getoond op de foto):

Engelse Roseum

Boursault