Methoden voor het installeren van plafondtegels: stapsgewijze handleiding.

Aanbevelingen voor het kiezen van tegels

Bij het kiezen van plafondtegels moet u allereerst bepalen welk type het meest geschikt is. Er zijn tegenwoordig verschillende soorten panelen verkrijgbaar, waaronder:

1. Gestempeld. Ze worden gemaakt van schuimplastic door middel van een persmethode, krijgen een zacht en korrelig (poreus, los) oppervlak met een onduidelijk patroon en zijn alleen in het wit verkrijgbaar. De dikte van schuimblokjes bedraagt doorgaans 7-8 mm. Ze verzamelen vaak stof en vuil en daarom worden ze vaak geverfd. Voor gebruik in droge ruimtes wordt schuimplastic aanbevolen.
2. Injectie of gieten. De productie vindt plaats uit gegranuleerd piepschuim middels het persproc?d?. Ze krijgen een glad, dicht oppervlak met een duidelijk, expressief patroon en zijn alleen in het wit verkrijgbaar. De dikte van polystyreen tegels varieert van 8 tot 14 mm. Door de toevoeging van brandvertragers zijn deze panelen vochtbestendig en brandveilig.
3. Ge?xtrudeerd. Deze plafondtegels worden gemaakt van piepschuim met behulp van de extrusiemethode (het gieten van een gesmolten samenstelling in speciale vormen). Ze worden zeer flexibel en zijn nog maar ongeveer 3 mm dik. Ze zijn vochtbestendig en worden vooral gebruikt in ruimtes met een hoge luchtvochtigheid: in de badkamer en de keuken. Bovendien zijn ze gelamineerd, waardoor de slijtvastheid van het materiaal toeneemt. Tegelijkertijd zijn de kosten lager. voor injectiepanelen.
4. Gips. Gemaakt van vochtbestendig en brandwerend materiaal dat grote temperatuurschommelingen kan weerstaan. Ze hebben uitstekende esthetische eigenschappen (mooie patronen, verschillende kleuren).

Bij het kiezen van tegels voor het plafond moet u ook rekening houden met het ontwerp. Er zijn reli?fpanelen (die op stucwerk lijken), gladde kleuren (met een patroon of verschillende texturen, bijvoorbeeld hout) en speciale decoratieve inzetstukken.

Nadat u de basiskenmerken hebt bepaald, moet u het materiaal en de gebruiksomstandigheden bestuderen, evenals enkele aanvullende parameters, waaronder:

1. Integriteit van het product. Let op het oppervlak en de randen: deze moeten egaal en glad zijn, zonder defecten (chips en deuken). Vooral bij de aanschaf van naadloze plafondtegels is het belangrijk om hier rekening mee te houden (naden zijn na plaatsing namelijk niet zichtbaar), omdat eventuele gebreken pas na voltooiing van de werkzaamheden zichtbaar worden.
2. Kwaliteit. Om ervoor te zorgen dat het materiaal zijn functies kan vervullen en gedurende de volledige door de fabrikant aangegeven houdbaarheidsperiode bruikbaar is, moet het worden geproduceerd volgens strikte voorschriften van technologische processen. Om zeker te zijn van de kwaliteit, trekt u voorzichtig aan de hoek van het paneel en inspecteert u het. Als er geen scheuren zijn en het materiaal is nog intact, dan is het van goede kwaliteit en kan het gekocht worden.
3. Geometrie. Meet de diagonalen van 1 tegel. Als deze diagonaal gelijk zijn, wordt de installatie egaal en mooi. Het verschil in metingen geeft aan dat de producten van slechte kwaliteit zijn en dat er bij verlijming vervormingen, ongelijkmatige naden en holtes bij de verbindingen ontstaan.
4. Naleving van de bedrijfsomstandigheden. Fabrikanten geven op de originele verpakking aan onder welke voorwaarden het materiaal gebruikt kan worden. Zo kunnen gestempelde panelen niet worden verlijmd in een ruimte met een hoge luchtvochtigheid en een hoge stofconcentratie, omdat ze dan sneller slijten. Integendeel, onder dergelijke omstandigheden gaan ge?xtrudeerde panelen vele jaren mee en zijn ze gemakkelijk te onderhouden.
5. Aanwezigheid van veiligheidsmarkering. Kijk op de verpakking of er brandveiligheidscriteria op staan, zoals ontvlambaarheid (B), brandbaarheid (G), rookontwikkeling (D) en de giftigheid van verbrandingsproducten (T). Aan elke parameter wordt een waarde van 0 tot 3 toegekend (het kenmerk geeft de mate van gevaar aan). Het ontbreken van speciale borden geeft aan dat er een mogelijk gevaar bestaat bij het gebruik van panelen.
6. Beschikbaarheid van kwaliteitscertificaten. De verkoper is verplicht deze op eerste verzoek van de koper te verstrekken. Het ontbreken van dergelijke documenten brengt het risico met zich mee dat u materialen van lage kwaliteit koopt die snel verslijten. Ze kunnen ook giftig zijn.

Welke oppervlakken kunnen wel en niet worden verlijmd

De keuze van de plafondtegel hangt niet alleen af van de prestatie-eigenschappen, maar ook van het type basisplafondbedekking. Er moet rekening worden gehouden met het basismateriaal, waaronder:

1. Behang. Deze moeten verwijderd worden voordat de plafondtegels ge?nstalleerd worden. Als u dit niet doet, zal de bekleding na verloop van tijd vervormen en kunnen de tegels door de glijdende behanglaag loslaten.
2. Witkalk (kalk, krijt, gemengd). De krijtachtige witkalk moet volledig verwijderd worden, omdat de lijm hier niet goed aan hecht. En je kunt de kalksteen laten zitten als hij niet afbladdert.
3. Schilderen. Panelen kunnen over de watergedragen samenstelling heen worden gemonteerd, die in een dunne laag is aangebracht. Als de verf op sommige plekken afbladdert, moet deze verwijderd worden. Als de plafonds met andere mengsels zijn geverfd, is het beter om ze eerst volledig te reinigen en pas daarna met het aanbrengen van de primer te beginnen.
4. Gipsmengsel. Omdat het na verloop van tijd kan afbrokkelen en afbladderen, is het beter om er geen tegels overheen te lijmen. Het is aan te raden om eerst een dunne laag acrylplamuur aan te brengen en te egaliseren (gipsmastiek kan hiervoor gebruikt worden), nadat u het plafond eerst aan het beton heeft blootgesteld.
5. Plamuur. Dit is de beste optie, die zorgt voor een goede hechting en die niet verslechtert onder normale huishoudelijke omstandigheden.

Voordat u de tegels gaat lijmen, moet u de ondergrond zorgvuldig voorbereiden.

Hoe bereidt u het oppervlak voor

Voorbereidende maatregelen voordat u tegels op het plafond installeert, zijn onder andere het verwijderen van verfresten en het reinigen van de ondergrond van vuil en stof. Indien er oneffenheden zijn, worden de kuilen eerst voorzichtig opgevuld met plamuur (spatel) en met rust gelaten totdat het volledig is opgedroogd. Daarna beginnen ze met de installatie en de afwerking, waarbij ze proberen het werk zo correct mogelijk uit te voeren.

Welke lijm is het beste om te kiezen

De kwaliteit van de lijm bepaalt hoe sterk en betrouwbaar de installatie zal zijn. Tegenwoordig wordt een grote verscheidenheid aan materialen aangeboden, die in 4 categorie?n kunnen worden onderverdeeld:

1. Composities op waterbasis. Dit zijn de meest populaire lijmsoorten, die zich kenmerken door een goede hechting en minimale toxiciteit voor mensen. Ze omvatten een breed scala aan mengsels: van PVA (polyvinylacetaat) tot gespecialiseerde mengsels zoals “Bustilat”, “Titan”, “Moment”, enz. Dergelijke samenstellingen zijn universeel en worden gebruikt bij de installatie van alle soorten platen (het populairste merk is “Moment”). Het grootste nadeel van lijmen op waterbasis is de lange uithardingstijd, hoewel de meeste soorten een dikke consistentie hebben en relatief snel drogen.
2. Oplosmiddelhoudende samenstellingen. Ze bestaan uit een mengsel van harsen, koolwaterstoffen en esters. Ze hebben een zeer hoge hechting (harden snel en goed) en zijn zuinig in gebruik. Ze werken echter niet goed met alle materialen; Ze corroderen en vervormen bijvoorbeeld systeemplafonds. Ze zijn echter beter geschikt voor gebruik in ruimtes (badkamers, keukens, enz.) waar vaak grote temperatuurverschillen optreden, omdat ze bestand zijn tegen verwarming. Het nadeel van agressieve oplossingen is de mogelijke schade die ontstaat door de aanwezigheid van gifstoffen in de samenstelling.
3. Verbindingen. Dit is een speciale categorie van 2-componentencomposities die zijn bereid uit een mengsel van harsen (component A) en een speciale harder (component B). Populaire verbindingen zijn onder andere EDP-lijm, Butacryl, enz. In tegenstelling tot lijmen op water- of oplosmiddelbasis zorgen ze voor hechting dankzij de functionele eigenschappen van de basisstoffen, in plaats van door verdamping van vocht. De verbindingen vervormen de ondergrond niet, zijn hitte- en vochtbestendig, economisch en veilig. Het nadeel is de complexiteit van het werk, omdat de samenstelling erg dik is en relatief snel droogt.
4. Thermoplastische lijmen. Dit zijn speciale polymeermaterialen die smelten en hard worden wanneer ze worden verhit, waardoor de plafondpanelen stevig op hun plaats blijven. Ze hebben een hoge kleefkracht, zijn brandveilig en niet giftig. Ze worden echter niet aanbevolen voor gebruik in ruimtes waar hoge temperaturen kunnen optreden, zoals een badkamer. Als het thermoplast begint te smelten, vervormen de plafondtegels.

Tegenwoordig zijn op water gebaseerde samenstellingen het populairst vanwege hun veelzijdigheid, veiligheid en lage kosten. Als een sterkere hechting nodig is, kunt u oplosmiddelhoudende lijmen gebruiken. Houd wel rekening met de beperkingen: deze zijn niet geschikt voor spanplafonds.

Hoe berekent u het materiaal correct?

Voordat u plafondtegels koopt, is het raadzaam om het exacte aantal elementen te berekenen, zodat er geen overtollig materiaal overblijft en u anders te veel betaalt. Dit is niet moeilijk als het plafond de vorm van een regelmatige rechthoek heeft. Het is noodzakelijk om 2 aangrenzende zijden te meten (op het snijpunt van het plafond en de muren) en door de gevonden waarden te vermenigvuldigen, verkrijgt u de oppervlakte. Als het plafond bijvoorbeeld de vorm heeft van een rechthoek met zijden van 5 en 3 meter, dan is de oppervlakte 15 m2. Voeg 2-3 panelen toe als reserve.

Nu kunt u eenvoudig het aantal tegels berekenen op basis van hun afmetingen. Bijvoorbeeld, de oppervlakte van een standaard vierkant paneel van 50*50 cm is gelijk aan 0,25 m2. Door de eerste waarde (de totale oppervlakte van het plafond) te delen door de tweede (de oppervlakte van de tegel), krijgen we het aantal elementen: 60 stuks.

Als het plafond een niet-standaardvorm heeft, moet u eerst het diagram ervan op papier tekenen. Verdeel het resulterende getal vervolgens in gelijke vierkanten (houd rekening met hun grootte) en bereken het benodigde aantal plafondpanelen.

Indelingsopties

Omdat schuim- of piepschuimtegels in de vorm van vierkanten worden gemaakt, zijn er slechts 3 basisindelingsopties:

1. In rijen (in stroken evenwijdig aan de muur). Dit is de eenvoudigste optie, omdat er geen aanvullende metingen nodig zijn. De panelen worden in rijen gelegd, van de muur naar de tegenoverliggende kant. Het is alleen belangrijk om er goed op te letten dat de openingen minimaal blijven en dat de hoofdnaad precies parallel loopt aan de randen van het plafond (of de aangebrachte markeringen). In dit geval krijgt het interieur een strakke vormgeving en komt het overeen met de klassieke stijl.
2. In rijen met verspringing. Deze manier van verlijmen lijkt op metselwerk. Bij het lijmen van elke volgende rij (evenwijdig aan de muur) wordt deze met de helft (of de gekozen afstand) verschoven ten opzichte van de vorige. Met dit ontwerp is het interieur interessanter.
3. Diagonaal. In dit geval wordt de tegel zo gedraaid dat de zijkanten diagonaal (in een hoek van 45°) ten opzichte van de muren liggen. Door dit ontwerp wordt het interieur dynamischer.

Waar kan ik het beste beginnen met lijmen?

Het is beter om de installatie te beginnen vanaf het centrale punt (het midden, waar de kroonluchter zich meestal bevindt) van het plafond richting de muren. Dit zorgt ervoor dat het ontwerp gelijkmatiger en evenwichtiger wordt. Wanneer u echter kleine of smalle kamers behangt, moet u rekening houden met de kosteneffectiviteit en esthetiek. U zult zelf moeten bepalen hoe u de panelen monteert.

Stapsgewijze instructies voor het plakken

Ongeacht het materiaal waarvan de tegel is gemaakt (schuim of polystyreen), de werkwijze is hetzelfde. Bereid eerst de benodigde materialen en gereedschappen voor, behandel vervolgens de plafondbekleding en begin met het lijmen van de plafondtegels.

Stapsgewijze instructies:

1. Maak de plafondbekleding klaar voor het lijmen: verwijder stof en verf- of lijmresten. Vervolgens moet het worden gegrond met een dieppenetrerend vulmiddel.
2. Breng markeringen aan. Als het plafond rechthoekig is, teken dan 2 diagonalen (lijnen tussen tegenoverliggende hoeken) om het midden te markeren (meestal waar de kroonluchter hangt). Als u met een oppervlak met een complexe vorm werkt, kunt u het beste zelf bepalen hoe u het wilt opmeten en markeren.
3. Breng lijm aan op de achterkant van de eerste tegel. Je kunt alleen stippen in het midden en de hoeken zetten, of de compositie diagonaal aanbrengen (gebruik hiervoor vloeibare nagels en een pistool). Wanneer u contactlijm aanbrengt, moet u ook de oppervlakken op het plafond bedekken. Probeer dit zo nauwkeurig mogelijk te doen. Breng de lijm (vloeibare nagels) zeer zorgvuldig en spaarzaam aan en probeer het verbruik zo laag mogelijk te houden.
4. Begin met het lijmen van de plafondtegels. Breng het paneel voorzichtig aan op het plafond (in het midden) en druk het met uw hand aan. Houd dit 30-60 seconden vast, afhankelijk van de gebruikte lijm.
5. Veeg met een vochtige doek (u kunt een rubberen rol of spons gebruiken) de randen langs de omtrek van de voorkant af en druk ze stevig aan op het plafond voor een betere hechting. Probeer alle lijmresten direct van het tegeloppervlak te verwijderen, want nadat het mengsel is opgedroogd, zijn ze moeilijk te verwijderen.
6. Begin met het lijmen van alle hele panelen ??n voor ??n en werk de bekleding volledig af.
7. Langs de randen, waar weinig ruimte overblijft, moet u inzetstukken van de juiste vorm lijmen (snijd de tegels voor in de benodigde fragmenten en snijd ze nauwkeurig bij).
8. Wacht een dag nadat u de platen hebt gelijmd. Als de lijm is uitgehard (controleer dit met de hand) en de tegels mooi zijn gelegd, kunt u overgaan tot de laatste afwerking van het plafond. Hierbij moet u de naden afdichten (elke naad en scheur afdichten) en de plinten (of andere decoratieve afwerkelementen) vastlijmen.

Wat te doen als het plafond oneffen is

Als er oneffenheden op het plafondoppervlak zitten, moeten deze worden weggewerkt voordat de tegels worden gelijmd. Verwijder alle verf en vuil en gebruik vervolgens een spatel om de uitsparingen met stopverf op te vullen en egaliseer ze. Wacht tot het volledig droog is en ga dan pas verder met het leggen van de tegels en de afwerking.

Om controle te houden over het resultaat, kunt u een bouwwaterpas gebruiken.

Naden afdichten

Door naadloze panelen te gebruiken voor bekleding krijgt u een oppervlak dat er solide uitziet. Bij het lijmen van standaard schuimplafondtegels blijven echter openingen over die moeten worden gedicht (opgevuld). Hiervoor worden verschillende materialen gebruikt, waaronder:

• kitten (acryl, polyurethaan, thiokol);
• cementeermassa’s;
• montageschuim;
• afdichtingskoorden;
• plamuur (latex of een soortgelijke stof).

Als de voegen erg breed zijn, gebruik dan eerst kit en daarna afdichtingsmengsels. Diepe openingen kunt u afdichten met schuim of stopverf, en smalle met kit.

Hoe u op lastige plekken kunt lijmen

Als de plafonds in de kamer de vorm van een regelmatige rechthoek hebben en de kroonluchter in het midden wordt ge?nstalleerd (exact op het centrale punt), dan is het markeren en vervolgens installeren en afwerken niet moeilijk. Maar vaker wel dan niet is er sprake van een gebrek aan symmetrie.

Als de kroonluchter zich niet in het midden bevindt, is het noodzakelijk om nauwkeuriger metingen te verrichten en basislijnen te tekenen. Denk goed na over de indeling en lijm de tegels pas daarna.

Als het plafondoppervlak defecten heeft (verkeerde hoeken) of als de geometrie verstoord wordt door uitsteeksels, dan is het noodzakelijk om stukken uit de tegels te snijden die in de uiterste delen passen. Bereken de afmetingen van alle zijden, breng deze over op het paneel (dat u van restjes kunt maken) en snijd de overtollige delen af met een scherp mes. Vervolgens kun je de overgebleven fragmenten in hoeken en moeilijk bereikbare plaatsen lijmen, maar doe dit wel heel voorzichtig.