Hyacintenverzorging: tips en advies voor de gezondheid van uw planten.

Soorten hyacinten

Oorspronkelijk rekenden botanici de hyacint (hyacinthus) tot de leliefamilie, daarna gaven ze hem een eigen niche – hyacinthaceae – en nu noemen ze hem een meerjarige aspergeplant.

Kenmerken van de hyacint:

• de bloemen zijn eenvoudig, klokvormig, wasachtig of gevuld, groeien op bloemstelen van 10-40 cm hoog en worden verzameld in zeldzame of dichte bloeiwijzen van 20-75 stuks, die een eivormige, smalle of breed kegelvormige vorm hebben;
• de bladeren zijn basaal, riemvormig, vlezig, gegroefd, donkergroen of smaragdgroen, en worden 20 cm lang;
• hyacintenbollen zijn gemiddeld 4-6 cm in diameter, jaarlijks groeien er nieuwe schubben overheen.

Hyacinten die in de volle grond groeien, bloeien vanaf de tweede tien dagen van april tot de eerste tien dagen van juni en zijn een lust voor het oog met hun uitbundige bloei. Binnenplanten kunnen het hele jaar door gekweekt worden. Afgesneden, nauwelijks uitgebloeide bloemen blijven in boeketten 5 tot 7 dagen goed.

Hyacint komt oorspronkelijk uit het Middellandse Zeegebied, het Midden-Oosten en Noord-Afrika, maar voor de wonderen van selectie moeten we de Hollandse meesters bedanken. Vanuit Haarlem arriveren nieuwe en bijzondere soorten op bloemenmarkten over de hele wereld. Kijk maar eens naar de foto van hyacintenbloemen van Nederlandse selectie.

Hyacinten hebben een divers kleurenpalet, ze kunnen zijn:

• blauw;
• lichtblauw;
• azuurblauw;
• paars;
• lila;
• roze;
• karmijnrood;
• paars;
• koraalrood;
• scharlakenrood;
• zwart;
• wit;
• met verschillende tinten.

Omdat de verwarring met biologische families, hebben zich ongeveer 30 soorten planten afgescheiden van hyacinten en zijn er nog maar 3 over.

De Litvinov-hyacint is een vaste plant die op de rode lijst staat, vernoemd naar zijn ontdekker. Hij groeit in het wild in Centraal-Azi?. De plant heeft ovale bollen, een bescheiden groei (12-24 cm), licht grijsgroene, uitgespreide bladeren en ??n of twee bloemstelen met elk een dozijn klokjes.

De bloemen zijn zacht paarsblauw van kleur met een donkere streep in het midden van de bloemblaadjes, hebben geen geur en verschijnen in april. De soort verdraagt strenge continentale winters goed, heeft geen decoratieve vari?teiten en ziet er onopvallend uit.

De Transkaspische hyacint staat ook in het Rode Boek, groeit in de uitlopers van de Kopetdag, wordt niet langer dan 20 cm, heeft licht grasachtig groene bladeren en 1-2 bloemstelen met een dun borsteltje bestaande uit 5-10 lichtblauwe bloemen. De Transkaspische hyacint houdt ervan om in de schaduw te blijven, bloeit in mei, is vrijwel geurloos en wordt niet door kwekers gebruikt.

De oosterse hyacint is de meest voorkomende soort, waaruit meer dan 400 decoratieve vari?teiten zijn ontstaan. De plant wordt maximaal 35 cm hoog, heeft altijd ??n bloemsteel, maar hierop vormen zich dichte, gekrulde bloeiwijzen van gemiddeld vijftig bloemen. Bijzonder luxueuze borstels bereiken een diameter van 8-10 cm.

De natuurlijke kleur van de bladeren van de oosterse hyacint is donkergroen, de bloemblaadjes zijn helderblauw en sneeuwwit en de bollen zijn paarsroze. De plant bloeit langer dan zijn soortgenoten, van april tot mei, en verspreidt een dikke, betoverende geur.

Na de bloei produceren alle hyacintensoorten een vrucht in de vorm van een doosvrucht met kleine zwarte zaadjes. Op de bol vormt zich een baby.

Hyacintenzaden en -bollen mogen niet met blote handen worden aangeraakt vanwege de hoge concentratie giftig oxaalzuur.

Hoe verzorg ik ze?

Het kweken van hyacinten is niet moeilijk als je een goede plek voor ze kiest en niet afwijkt van de aanbevelingen van bloemisten. Een goede verzorging van hyacinten thuis en in de tuin, waarbij een aangename temperatuur, luchtvochtigheid en verlichting worden gehandhaafd, is de sleutel tot hun gezondheid.

Bekijk een selectie van de gemakkelijkst te verzorgen kamerplanten.

Locatie

De ideale plek voor deze plant is een open, verhoogde of licht hellende plek, verwarmd door de zonnestralen en snel uitdrogend na hevige regenval. Hyacinten verdragen, net als de meeste bolgewassen, geen wateroverlast; Ze beginnen te rotten door overtollig vocht.

De grond moet licht en los zijn. Geschikt is leemgrond met een neutrale reactie, aangevuld met minerale meststoffen en humus. Er mag geen vers organisch materiaal, zoals mest of vogelpoep, worden toegevoegd. Dit zal rotten, de temperatuur verhogen, rotting bevorderen, de verspreiding van ongedierte bevorderen en het ontstaan van ziektes bevorderen. Als de grond zuur is, moet u deze zes maanden voor het aanleggen van een hyacintenperk bekalken.

U moet geen perk aanleggen rondom hoge bomen – de wortels zuigen alle waardevolle stoffen uit de grond en de kroon cre?ert onnodige schaduw.

Potten met hyacinten voor binnen kunt u tijdens het groeiseizoen, tijdens de knop- en bloeiperiode, gerust op een goed verlichte vensterbank laten staan. Na de bloei is het aan te raden ze in de schaduw te zetten.

Temperatuur

U kunt het weer buiten niet bepalen, maar hyacinten kunnen geen “vriesplant” worden genoemd; In de omstandigheden van centraal Rusland kan het behoorlijk groeien.

Thuis moet je proberen een optimale temperatuur te handhaven, ongeveer 20-23 graden. Hyacinten houden niet van warmte. Als u het geluk hebt om midden in de winter een bloem te kopen, zet de pot dan niet bij de radiator.

Deze plant houdt ook niet van tocht. Zet hem dus niet op tafels in doorloopkamers, bij ramen op een kier of bij balkondeuren.

Verlichting

Als u de juiste plek kiest waar u hyacinten in de volle grond plant, krijgen ze voldoende licht. Thuis moeten de bloemen minimaal 15 uur per dag verlicht worden. Als er niet genoeg zon is, moet u speciale lampen gebruiken.

Om ervoor te zorgen dat uw hyacintenkas zoveel mogelijk zonlicht krijgt, kunt u hem het beste op het zuiden of zuidoosten plaatsen.

Water geven

Het is belangrijk om hierin een evenwicht te vinden, omdat hyacinten even gevoelig zijn voor te veel water als voor te veel uitdroging van de grond. In het eerste geval rotten de wortelstokken en vallen de knoppen af, in het tweede geval worden de bladeren geel en verwelken de bloemstelen.

Aan het begin van de herfst worden de bollen in de grond geplant, ze moeten goed water krijgen zodat ze wortel schieten. Een paar keer per week moet u 5-15 liter water per vierkante meter bloemperk geven, afhankelijk van het weer. Draadachtige wortels steken vanuit de bollen 18-20 cm de grond in, wat betekent dat de grond minstens tot deze diepte verzadigd moet zijn.

In het vroege voorjaar, wanneer hyacinten na de winter ontwaken en dringend water nodig hebben om de groei te activeren, is de grond meestal vochtig, dus hoeft u ze geen water te geven. En dan hangt het allemaal af van de situatie: zodra je merkt dat de border is uitgedroogd, moet je de gieter pakken.

In de zomer, na de bloei, kun je de watergift het beste tot een minimum beperken. Maar je mag niet toestaan dat er een korst op het grondoppervlak ontstaat; het moet vaker en dieper worden losgemaakt, zodat het wortelstelsel van de hyacinten voldoende lucht krijgt.

Gechloreerd kraanwater is niet geschikt voor hyacinten; het moet tenminste een paar uur staan. Smelt- of bronwater is ideaal, maar het moet eerst op kamertemperatuur komen. U mag bloemen geen warm water geven.

Kamerplanten moeten eens in de 3-4 dagen water krijgen, maar controleer vooraf altijd het substraat – als het vochtig is, moet u de watergift uitstellen. Het water kan in een schaal gegoten worden, van waaruit de wortels het via het drainagesysteem afvoeren, of in een pot. Doe dit voorzichtig, zodat de bollen, bladeren en bloemen niet nat worden. Overtollig water wordt uit de schaal afgevoerd. Besproeien is niet nodig en kan zelfs schadelijk zijn.

Kamerhyacinten moeten tijdens de bloeiperiode het meest actief bewaterd worden, anders wordt deze tijd verkort. Maar een bloem die in rustfase gaat, mag niet te vroeg en abrupt van regelmatige vochtigheid worden beroofd, omdat deze dan in het volgende seizoen slechter zal bloeien.

Bemesting

Hyacinten die in de volle grond groeien, moeten 3 keer worden bemest:

• aan het begin van het groeiseizoen – met superfosfaten en salpeter;
• tijdens de vorming van knoppen – met superfosfaten en kaliumsulfaat;
• aan het einde van de bloei – met dezelfde meststoffen.

Additieven kunnen in droge of vloeibare vorm worden toegevoegd; de grond moet hiervoor goed worden bewaterd.

Het is raadzaam om kamerhyacinten vanaf het begin van het groeiseizoen tot aan de bloei wekelijks te bemesten met een universeel mengsel voor bolbloemen.

Verplanten

Wanneer iemand die geen verstand heeft van bloemsierkunst, wordt geconfronteerd met een bloeiende Als u een hyacint uit de winkel koopt, rijst de vraag: moet u deze opnieuw planten? Absoluut niet, je moet de plant in dit stadium nog niet verstoren. Als u de bollen wilt bewaren en ze volgend seizoen in een bloemperk wilt planten, wacht dan tot alle bladeren zijn uitgedroogd en bereid u voor op het correct kweken van hyacinten.

Als herplanten onvermijdelijk is, doe dan het volgende:

1. Doe in een pot van minimaal 15 cm diep met een drainagegat in de bodem een laag ge?xpandeerde klei, kiezels of vermiculiet van 5 cm en voeg daarbovenop 2 cm zand toe.
2. Haal de bol voorzichtig uit de originele container samen met de aardekluit en druk deze lichtjes in het zand.
3. Vul de bol met voedingsbodem voor kamerplanten, zodat de helft ervan aan de buitenkant zichtbaar is.
4. Geef water met bezonken schoon water, maar vermijd de bol.
5. Plaats de pot uit de tocht en uit direct zonlicht.
6. Als de hyacint net op het punt staat te bloeien, bedek de spruit dan met een papieren dop of zak, zodat de bloemstengel groeit en sterker.
7. Nadat de knoppen verschijnen, verwijdert u de dop en geniet u van de bloei.

Tuinhyacinten moeten jaarlijks worden herplant. Als ze niet worden herplant, stoppen ze met bloeien en kunnen ze zelfs afsterven.

De procedure verloopt in fasen:

• Juni – graaf de bollen op;
• Juli – desinfecteer ze met een oplossing van kaliumpermanganaat of kopersulfaat;
• Augustus – droog het plantmateriaal bij 24-26 graden, verlaag de temperatuur naar 16-18 graden voor opslag en begin het 2 weken voor het planten onder omstandigheden dicht bij de straat te houden;
• September – oktober – planten van de bollen.

Kenmerken van forceren

Forcen is een agrotechnische methode waarbij een plant kunstmatig uit zijn rustperiode wordt gehaald en gedwongen wordt om op een ongebruikelijk tijdstip te bloeien.

Hyacinten zijn gemakkelijk te forceren en worden hier vaak aan onderworpen, omdat ze een korte periode bloeien, namelijk alleen in de lente, en je ze ook op andere momenten van het jaar wilt bewonderen en hun delicate aroma wilt inademen.

De voorbereiding begint al tijdens de knopvorming. Ervaren tuiniers zien de krachtige bloemstelen en knippen deze af zodra de knoppen verkleuren. Zo kan de bol zijn volle potentie benutten. Van dergelijk materiaal, het gezondste en sterkste, met een diameter van 5-6 cm, zal het niet moeilijk zijn om hyacinten te forceren naar een speciale datum, beginnend met Nieuwjaar, eindigend met 8 maart of Pasen.

Het forceren gaat als volgt:

1. Geselecteerde gedroogde en ontsmette bollen worden geplant in potten of dozen op een drainagelaag van 4-5 cm, bestrooid met vruchtbare grond tot 2/3 van de hoogte, eenmaal goed bewaterd en verborgen op een donkere, koude plaats, waar ze 2-3 maanden zullen blijven (temperatuur 4-8 graden, een gewone koelkast is voldoende).
2. Wanneer pijlen van 5-6 cm hoog verschijnen, worden potten of dozen met hyacinten verplaatst naar een warmere en lichtere plaats, bijvoorbeeld op een vensterbank, waar de temperatuur overdag op 13-15 graden wordt gehouden, en afgedekt met papieren doppen.
3. Nadat de bloemstelen tot een hoogte van 8-12 cm zijn getrokken, Als de beschermkappen zijn verwijderd, worden de planten overgebracht naar een goed verlichte en matig warme plaats (tot 20-22 graden) en regelmatig bewaterd.

Vanaf het moment van overbrengen naar een warme kamer tot aan de bloei verstrijken 3-4 weken en het hele proces duurt 2,5-3,5 maand. Als u hier rekening mee houdt, kunt u de plant dwingen om op het juiste moment te groeien. Wilt u dat de hyacint in februari bloeit, begin dan half oktober met forceren. In maart – half november kunt u de hyacint forceren in water. Om dit te doen, selecteert u een bak met een hals van ongeveer 4 cm in diameter. Leg een paar stukjes houtskool op de bodem om rotting te voorkomen en vul de bak met grof zand om te voorkomen dat de houtskool gaat drijven. De bak wordt gevuld met zacht water, regenwater of smeltwater en de bol wordt erin neergelaten, waarbij de afstand tussen de bodem en het wateroppervlak 1-2 cm bedraagt.

Een dergelijk preparaat wordt in de herfst, gewikkeld in donker papier of doek, bij een temperatuur van 4-8 graden bewaard. De toestand wordt periodiek gecontroleerd en er wordt water toegevoegd. Binnen enkele maanden zal het wortelstelsel zich uitstrekken, zullen er bladeren ontwikkelen en zal er een bloemstengel verschijnen. Vervolgens kunt u de bol in de grond planten en het hierboven beschreven schema volgen.

Hoe plant u op de juiste manier?

Hyacinten kunt u het beste eind september – begin oktober in de tuin planten. Als u het eerder doet, bestaat de kans dat de plant die op het verkeerde moment actief is geworden de vorst niet overleeft; Als u dit later doet, zal de bol niet goed wortelen.

Theoretisch gezien kunt u hyacinten in het vroege voorjaar planten, maar om ze in hetzelfde seizoen te laten bloeien, moeten de bollen stress krijgen: een uur voor het planten legt u ze in de vriezer. Deze maatregel stimuleert de bloemknop.

Hyacinten planten:

1. Graaf 2 weken voor de deadline gaten of een greppel van de gewenste diepte, zodat de grond de tijd heeft om in te zakken.
2. De diepte voor grote bollen met een diameter van 4-8 cm is 16-20 cm, voor kleine bollen maximaal 1 cm, 4-6 cm.
3. Verdeel de complexe meststof gelijkmatig over de bodem, in een verhouding van 20-50 gram per bol.
4. Maak een planttaart: 3-4 cm vruchtbare grond, 2-3 cm as, vervolgens een handvol rivierzand, plant hierin de bol en strooi er nog 1-2 cm overheen. Tot slot een mengsel van turf en turfgrond dat gelijk ligt met het oppervlak van het bed.
5. Mulchbeplanting, licht bewaterd en bedekt met agrofibre, indien het klimaat dit vereist.

Wat moet je weten over vermeerdering?

Hyacinten vermeerderen zich via zaad en baby’s. De eerste methode is het domein van fokkers, deze is vrij ingewikkeld en de tweede vereist ook tijd, ervaring en geduld. De bloem produceert jaarlijks 1-2 baby’s. Je mag ze niet scheiden, het is beter om ze te drogen en ze dan een ander seizoen te planten om te groeien. Na een paar jaar zijn de baby’s klaar voor zelfstandige ontwikkeling, maar de hyacinten die daaruit groeien, zullen pas over twee jaar voor het eerst bloeien.

De ontwikkeling van baby’s kan worden versneld. Hiervoor wordt de moederbol van onderen dwars afgesneden of wordt er een kegelvormige snede aan de onderkant gemaakt, waardoor het groeipunt wordt vernietigd. Hiermee wordt begonnen aan het begin van de zomer, meteen na het uitgraven. Gezonde, grote bollen van 3-4 jaar oud worden meegenomen voor vermeerdering.

De afgesneden delen worden bestrooid met gebroken steenkool, de bollen worden in houten kisten geplaatst met de bodem naar boven en naar een donkere, droge en warme plek (24-26 graden) gebracht om te laten genezen. Na ongeveer anderhalve maand moet de luchtvochtigheid in de kamer naar 80-85% worden gebracht.

Als gevolg hiervan zullen er na 2-3 maanden enkele tientallen baby’s op elke moederbol verschijnen. In oktober moeten deze families geplant worden zonder ze te scheuren, met de onderkant naar boven gericht, op een diepte van 10-12 cm. Pas na 2 jaar kan het broed worden gescheiden en gebruikt.

Belangrijke punten over ziekten en plagen

De belangrijkste plagen van hyacinten:

• zweefvliegen – hun larven dringen de grond binnen en voeden zich met de bollen;
• trips en bladluizen – voeden zich met het sap uit de bladeren;
• molkrekels – grote (tot 6 stuks) kevers, graven de grond om en beschadigen het wortelstelsel;
• uienmijten – knagen aan gangen in de bollen, nadat ze de bodem eerder hebben aangetast;
• stengel- en galaaltjes – tasten wortelstokken en stengels aan en veroorzaken misvormingen.

Aaltjes zijn het moeilijkst te bestrijden en dat is niet altijd mogelijk. Andere roofinsecten die niet gevaarlijk zijn voor hyacinten, zoals mieren, kunnen helpen bij de bestrijding van bladluizen en trips. U moet dus niet te snel met gif gaan spuiten. Een goede vruchtwisseling beschermt tegen teken – u kunt peulvruchten op de locatie planten v??r hyacinten.

Bij andere plagen en in vergevorderde gevallen moet u zich wapenen met een van de effectieve medicijnen:

• “Aktara”;
• “Mukhoed”;
• “Tabazol”;
• “Medvetoks”;
• “Akarin”;
• “Fitoverm”.

Niet-infectieuze ziekten van hyacint en hun oorzaken:

• apicale bloei – temperatuurveranderingen tijdens de opslag van bollen;
• verlies van bloeiwijzen – onderkoeling van bollen, vroeg planten, wateroverlast van de grond;
• rotting van de toppen – te hoge temperatuur en vochtigheid aan het begin van het groeiseizoen;
• groene toppen en gebogen bloeiwijzen – een korte afkoelingsperiode van de uitgegraven bollen;
• zittende bloeiwijzen – overmatige vochtigheid en temperatuur, vroeg planten.

Symptomen van virusziekten:

• tabakskrulletjesvirus – donkere vlekken op bladeren en stengels, necrotische gebieden in de bollen;
• hyacintmoza?ekvirus – lichtgroene, gestreepte vlekken op de bladeren die kleiner worden en geel worden, witachtig op de bloemstelen, streepjes, op de bloemblaadjes – dezelfde dunne strepen.

Helaas is het onmogelijk om een virusziekte te genezen. In zo’n situatie moeten de aangetaste planten worden vernietigd en het tuingereedschap worden gedesinfecteerd.

Bacteri?le infecties van hyacinten en hun symptomen:

• gele rot – een karakteristieke geur van ontbinding van plantenweefsel, geelbruine of bruine strepen van waterige plaque op de bladeren en bloemstelen, zwart worden en uitdrogen van bladeren vanaf de toppen, geleidelijke transformatie van de bollen in een kleverige glasachtige substantie;
• zachte rot – beperkte groei, geen bloei, verwelking van het bovengrondse deel en natte rotting van de bollen.

Zieke planten moeten worden verbrand en de grond waarin ze groeiden, moet worden gedesinfecteerd met een oplossing van mangaan of bleekmiddel. Hyacinten kunnen pas na 2-3 jaar weer op zo’n plek geplant worden.

Om bacteri?le en schimmelziekten te voorkomen, is het noodzakelijk om het plantmateriaal goed voor te bereiden: droog het, desinfecteer het.

Schimmelziekten van hyacint en hun symptomen:

• penicilliumrot – de bovengrondse delen van de plant zijn bedekt met een groenachtige, pluizige laag en rotten geleidelijk;
• grijze rot – de bladeren zijn bedekt met geelbruine vlekken, net als de bollen, tussen de schubben waarvan zwartachtige scleroti?n (clusters van mycelium) zichtbaar zijn, dan verschijnt er een overvloedige grijze laag en rot de plant;
• sclerotiaalrot – de schubben van de bollen worden transparant en er worden witte scleroti?n tussen gevonden, de bladeren worden geel, verwelken en vallen af;
• rhizoctonia – er verschijnen roodbruine deuken op de bladeren, dan draaien de uiteinden bruin, de hele struik raakt verstrikt in schadelijk mycelium en sterft af;
• fusarium – de bloem blijft achter in groei, de bladpunten worden geel, er verschijnt een lichtroze poederachtige laag op de onderkant van de bollen, dan rotten ze en sterft de plant ermee af.

Schimmel houdt van overtollig vocht en warmte, deze factoren moeten worden ge?limineerd. Ter preventie kunnen hyacinten worden bespoten met het middel “Topaz”. Zieke planten moeten worden verwijderd, de grond moet worden ontsmet, diep worden uitgegraven en hier over 5-6 jaar worden teruggeplaatst.

Wat te doen en hoe te verzorgen na de bloei?

Na de bloei komt de meest cruciale periode, omdat het succes van de verdere teelt van deze grillige planten afhangt van de juistheid van de handelingen van de tuinier.

Dus, de hyacint is uitgebloeid – de verzorging bestaat uit de volgende stappen:

1. Snijd de bloemstengel af tot een hoogte van 10-15 cm.
2. Verminder de watergeeffrequentie.
3. Stop medio mei met water geven en wacht tot de bladeren volledig droog zijn.
4. Haal de bollen eruit, maak ze voorzichtig schoon van de grond, desinfecteer ze met kaliumpermanganaat en droog ze op papier in de schaduw bij een temperatuur van 24-26 graden.
5. Stuur het materiaal ter opslag in een kartonnen of houten container op een droge, donkere en koele plaats (18-20 graden).

Hyacinten zijn bloemen met karakter, maar liefhebbers van deze cultuur zijn bereid om tijd op te offeren en inspanning voor de mogelijkheid om deze weelderige, geurige bloeiwijzen op hun perceel te zien en met volle longen de lente in te ademen!